Sposób określania typu rozkładu kierunkowego wektora poziomego radialnego przyśpieszenia drgań gruntu i obszarów o zmniejszonej wartości tych drgań w otoczeniu kopalni odkrywkowej

Реферат: Sposób określania typu rozkładu kierunkowego, wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu i obszarów o zmniejszonej wartości tych drgań, w otoczeniu kopalni odkrywkowej, poprzez sporządzenie wykresu z pomiarów terenowych, wartości wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu, wykonanych pod kątami kierunkowymi „α” a pomierzonymi podczas urabianego strzelaniem bloku skalnego charakteryzuje się tym, że dla wybranych 12 punktów pomiarowych położonych na kątach kierunkowych znajdujących się w trzech przedziałach kątowych zawierających minimum po cztery punkty pomiarowe na przedział, punkty rozłożone są na Ćwiartce I i II półokręgu przed czołem urabianego strzelaniem bloku skalnego w stałej odległości od środkowego otworu strzałowego pierwszego szeregu, mierzy się w tych punktach wartości wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu oraz wartości ich kątów kierunkowych a otrzymane wyniki wartości pomiarów nanosi się, na opracowany na potrzeby wynalazku układ współrzędnych o osiach X1, X2, Y, leżących na płaszczyźnie poziomej a oś Y jest prostopadła do osi X1-X2 gdzie X1=X2=Y=0 z siatką kątów kierunkowych, którą sporządza się poprzez wykreślenie na rysunku z punktu 0 linią przerywaną półokręgu, który ograniczony jest osiami X1 i X2 a oś Y dzieli ten półokrąg na Ćwiartkę I i II, następnie linię półokręgu dzieli się na odcinki a łącząc je linią prostą przerywaną z punktem 0-zerowym układu współrzędnych otrzymuje się siatkę kątów kierunkowych „α” o podziałce kątowej równej wielkości kątowej odcinka przy czym określa się, że kąt kierunkowy α=0°- dla osi X1 i X2 a dla osi Y – kąt α= 90° po czym na Ćwiartce I i II w trzech przedziałach kąta kierunkowego'- 1)α =0°-15°,- 2)α=16°-59°, -3)α=60° Ćwiartka I przez kąt 90° do kąta α=60°- na Ćwiartce II, łączy się linią ciągłą, odcinkami elipsy, naniesione na kolejnych kątach kierunkowych danym przedziale zaznaczone punktami, wartości wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu, a łącząc punkt pierwszy i ostatni przedziału z punktem 0—zerowym otrzymuje się elipsy i półelipsy, które połączone razem linią ciągłą przedstawiają graficznie na rysunku wykres funkcji Px=f(α) wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu, który porównuje się z wykresem kołowym jednostkowego wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Pxk drgań gruntu zaznaczonego linią przerywaną, z porównania wykresów wynika jak układają się punkty pomiarowe co pozwala określić, typ badanego rozkładu kierunkowego a dla rozkładu elipsowego, obszary o zmniejszonej wartości wektora poziomego radialnego przyśpieszenia Px drgań gruntu.